درود بــــر پادشاهـــــم کـــوروش بــــزرگ
1مسئولیت زاده توانایی نیست ، زاده آگاهی است و زاده انسان بودن.
2دلی که از بی کسی غمگین است ، هر کسی را می تواند تحمل کند.
3ارزش عمیق هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد.
4عشق به آزادی مرا همه عمر در خود گداخته است.
5اگر پیاده هم شده است سفر کن ، در ماندن می پوسی.
6خدا و انسان و عشق ، این است امانتی که بر دوش ما سنگینی می کند.
7قدرت نیازمند کسی است که در برابرش رام گردد.
8مرا کسی نساخت ، خدا ساخت . نه آنچنان که کسی می خواست ، که من کس نداشتم . کسم خدا بود ، کس بی کسان.
9هر کسی را نه بدان گونه که هست احساسش می کنند ، بدان گونه که احساسش می کنند ، هست.
10استوار ماندن و زیر هر باری نرفتن ، دین من است.
