دکتر علی شریعتی :

مرد ها در چار چوب عشق به وسعت غیر قابل توجهی نامردند.

برای اثبات کمال نامردی آنان تنها همین بس که در مقابل قلب

سلیم و فریب خورده ی یک زن احساس می کنند مَردند ،

تا وقتی که قلب زن عاشق نشده پست تر و سمج تر از

یک سگ ولگرد ، عاجزتر از یک فقیر و گدا تر از همه ی

گدایان ساحره ، پوزه بر خاک و دست تمنا به پسش گدایی می کنند.

 اما وقتی که خیالشان بابت قلب زن راحت شده

یکباره به یادشان می افتد که خدا مَردشان آفرید

و آن گاه کمال مردانگی را در نهایت نامردی جست و جو می کنند...!!!