درود بــــر پادشاهـــــم کـــوروش بــــزرگ
حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گوییم و حرفهایی است برای نگفتن حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند حرفهای شگفت,زیبا و اهورایی همین هایند و سرمایه ماورایی هرکس به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد حرفهای بیتاب و طاقت فرسا که همچون زبانه های بیقرار آتشند و کلماتش, هریک، انفجاری را به بند کشیده اند کلماتی که پاره های بودن آدم اند... اینان هماره در جستجوی مخاطب خویشند اگر یافتند، یافته می شوند... ...و در صمیم وجدان او آرام می گیرند و اگر مخاطب خویش را نیافتند، نیستند و اگر او را گم کردند، روح را از درون به آتش می کشند و دمادم حریق های دهشتناک عذاب بر او می افروزند... یک کاغذ سفید را هرچقدر سفید و تمیز باشد کسی قاب نمی گیرد برای ماندگاری باید حرفی برای گفتن داشت گاه برای ساختن باید ویران کرد ، گاه برای داشتن باید گذشت و گاه در اوج تمنا باید نخواست . . . دل های بزرگ و احساس های بلند، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینند ( دکتر علی شریعتی ) اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشهای را بالا ببری (دکتر علی شریعتی)
خدایا سرنوشت مرا خیر بنویس، تقدیری مبارک، که آنچه را تو زود می خواهی دیر نخواهم. و چیزی را که تو دیر می خواهی زود نخواهم خدایا ? دوست بدار آنهائی که دوستمان دارند و ما نمیدانیم و سلامت بدار آنهائی را که دوستشان داریم و نمیدانند . . . نمی توانیم گذشته را تغییر دهیم ایران و ایرانی سال نو مبارک ا
دکتر علی شریعتی
تنها باید خاطرات شیرین را به یاد سپرد
و لغزشهای گذشته را توشه راه خرد سازیم
نمی توانیم آینده را پیش بینی کنیم
تنها باید امیدوار باشیم
و خواهان بهترین و هر آنچه نیکوست
و باور کنیم که چنین خواهد شد
می توان روزی را زندگی کرد
دم را غنیمت شمریم
و همواره در جستجو, تا بهتر و نیکوتر باشیم