پدر بعداز رفتن تو بر من چه گذشت .امروزدهمین سالگرد وفات توست بعد رفتن تو در میان تمامی خواسته های گفته ونگفته خود دست وپا زدم  چنان ضربه سختی بر پیکره نحیف ا ز رمق افتاده ام بر من خورد که تا امروز یارای ایستادن نتوانسته ام که کنم  پدر بعد از رفتن تو چه سختیهایی که نکشیدم وچه شبهایی در خیابانها پرسه نزدم که شاید چون توئی را بیابم ویا نشانی از تو برای درددلی  گلایه ای ویا حتی فریادی که بعد تو در حنجره ام چنان خفه شد که دیگر قدرت تکلم عادی را نداشتم و اما از خودم که بگذرم بعد تو چند سالی احترامت ویاد خاطرت در خانواده ات باقی بود قاب عکسی ویک دنیا خاطرات خوب با تو بودن .وناگهان پرده دری اغاز شد  وگذشته ها فراموش که تو که بودی وچه کسانی به احترامت  دست به سینه می ایستادندو از داشتن اینچنین و انچنانت  سخن ها میگفتند  چه تهمتهایی که به خاطر تخریب من به تو نزدند ویادشان رفت که هرچه  هستند وخواهند بود همه به خاطر تو بوده ان برادرت که خرج تحصیلش را میدادی امروز با محافظ تردد میکند ان یکی را که اداب ومعاشرت اموختی حالا اتم هم تکانش نمیدهد وامروز نزدیک ده سال است سراغی از تک فرزندت نمیگیرند ونمدانند چه میکند از نزدیکان نزدیکت هم نمیگویم باشد شاید در یک جمعی که تو باشی قضاوت کنی  اری پدر بعد از رفتن تو ذره ای از انچه بر من گذشت را نوشتم به امید دیدارت در هر کجا که باشد میمانم